Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

Μόνο Εδώ : Ο Μπερδέσης, τα 150 χιλιάρικα και οι άνθρωποι που τον «καίνε»

  Ο πυγμάχος Τάσος Μπερδέσης νίκησε στον τελικό του Survival Secret [βίντεο]

Χαίρομαι πολύ όταν το αποτέλεσμα δικαιώνει τις κρίσεις μου. Ειδικά αυτές που αφορούν σε νέους ανθρώπους . Νέους για το ευρύ κοινό. Γιατί ο συγκεκριμένος έχει αρκετά χρόνια στην πιάτσα του. Βλέπετε ξεκίνησε από παιδάκι να ασχολείται με την πυγμαχία και πλέον βρίσκεται στην υψηλότερη κορυφή.



Εκτός του φυσικού χώρου δράσης του, το ρινγκ ,της παντοτινής του αγάπης, πλέον φιγουράρει στο ανώτερο σημείο και των τηλεοπτικών αγωνισμάτων επιβίωσης.  Η ζωή (μάλλον καλύτερα η αγωνιστικότητα και η αξία του) τα έφεραν έτσι , ώστε ο Τάσος Μπερδέσης να είναι ο μεγάλος νικητής του «Survival Secret». Το έπαθλο πέρα για πέρα ελκυστικό και θελκτικό. 150.000 ευρώ δεν τα λες και λίγα , για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα.

Και μπορεί (από την άλλη) το συγκεκριμένο project να μην έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα στους ιθύνοντες του «Epsilon», αυτό εδειξε το ραβασάκι της AGB και μοιραία η φτωχή συγκομιδή διαφημιστικών εσόδων , μικρή όμως σημασία έχει. Ο πρωταθλητής της πυγμαχίας, με καταγωγή από την Πάτρα, φάνηκε αντάξιος των περιστάσεων. Στον στίβο μάχης του τελικού , κέρδισε το δύσκολο αγώνισμα βγαίνοντας πρώτος, ενώ ο Θάνος Πετρέλης τερμάτισε στην τέταρτη θέση, ο Γιώργος Μανίκας στην τρίτη και ο Αιμίλιος Σακελλαριάδης στην δεύτερη.

Στο σημείο αυτό αξίζει να τονιστεί ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν θα είχε επιτευχθεί αν δεν του δινόταν η δεύτερη ευκαιρία. Υπενθυμίσουμε πως είχε φύγει και επέστρεψε μετά την οικειοθελή αποχώρηση του Ντανιέλ Μπατίστα. Αφού λοιπόν, η ροή των πραγμάτων αποδείχθηκε τέτοια (δίκαια η άδικη δεν θα την κρίνω εγώ, αυτό αποφάσισε η παραγωγή) , η συνέχεια λίγο πολύ φάνταζε προδιαγεγραμμένη . Όχι, φυσικά , ότι είχε καθοριστεί τίποτα εκ των προτέρων, αλλά λέω ότι λέω υπό την έννοια ότι ο «λύκος» του μποξ δεν γινόταν να χάσει δεύτερη σερί φορά. Αυτό ακριβώς μου είχε εκμυστηρευτεί προ μηνών . Μεσούσης του καλοκαιριού ήταν, σαν σήμερα το θυμάμαι, όταν είχα αναρτήσει το πρώτο δημοσίευμα για αυτόν, εμπλέκοντας το όνομα του στους πιθανούς συμμετέχοντες (διάσημους). Βέβαια, ο ίδιος δεν ήξερε τίποτα, δεν είχε καμία τέτοια πληροφορία . «Ηλία, δεν νομίζω να με επιλέξουν. Αν όμως γίνει, να ξέρεις θα ...σκυλιάσω , θα αφήσω τα κόκαλα μου στη Κουρούτα. Να το ξέρεις αδερφέ μου, θα κερδίσω , γιατί αυτή η ευκαιρία είναι μεγάλη και δεν μπορεί να πάει χαμένη» , ήταν τα χαρακτηριστικά τότε λόγια του.

Βέβαια, το διαβάζετε για πρώτη φορά σήμερα, όταν του τηλεφώνησαν από το κανάλι για το πρώτο ραντεβού, να γνωριστούν (πέρα από τα σχετικά δημοσιεύματα) και από κοντά, η αγωνία του ήταν διάχυτη. Έκανε σαν μικρό παιδί που χαίρεται όταν του ανακοινώνουν ένα χαρμόσυνο νέο. Μιας και τα λέγαμε σε καθημερινή βάση, είχα διακρίνει πως το πάθος του, αυτό το πολύ ισχυρό συναίσθημα που πολλάκις υπερισχύει της λογικής του, ήταν πολύ έντονο. Όταν δε του ανακοινώθηκε και επίσημα πως θα αποτελούσε κομμάτι στο παζλ του «Survival», ένιωσε ανακουφισμένος. Ο πρώτος στόχος μόλις είχε γίνει πραγματικότητα. 

Από κει και πέρα, τόσο εγώ όσο και οι πολλοί δικοί του άνθρωποι, δεν είχαμε πια καμία αμφιβολία. Γνωρίζαμε εξαρχής ότι μέσω της συγκεκριμένης τολμηρής προσπάθειας θα επιχειρούσε να «φτιάξει» το όνομα του . Το αλάνι των δρόμων, με προσωπική δουλειά, ατελείωτες ώρες κυνήγι και όραμα, στο τέλος μας δικαίωσε. Δικαιωματικά άγγιξε την απόλυτη επιτυχία, και συνάμα έγινε φανερό πως έχει στο πλευρό του ένα πλήθος κόσμου που τον παρακολουθεί και τον στηρίζει. 

Η ουσία, για να μην μιλώ επί μακρόν για ένα θέμα, είναι οι δυσκολίες και οι αναποδιές που πιθανόν τώρα να ξεκινήσουν για τον Τάσο. Και δεν αναφέρομαι, όπως μπορείτε να καταλάβετε, στην επιβίωση στη φύση. Το καμπανάκι θα χτυπήσει, κάτι που δεν θα αργήσει να γίνει, όταν δει τα γνωστά «κοράκια» να τον προσεγγίζουν και πάλι. Αναφέρομαι σε δήθεν φίλους, «ευεργετημένους» κομπάρσους και τσαρλατάνους , που εξαφανίστηκαν στα δύσκολα και τώρα τον θυμούνται και πάλι, εφόσον πια το χιόνι έχει λιώσει. Σ όλους αυτούς ,προσωπική μου ταπεινή άποψη, πρέπει να βάλει ένα Χ μεγαλύτερο από το εγώ του. 

Αν πρέπει , μα κυρίως αισθανθεί ο ίδιος την επιθυμία και την δύναμη της θέλησης να πει «ευχαριστώ» σε κάποιους,  είναι σε 3 άτομα . Πρώτον , στον Νίκο Πλαστουργό, τον ομογενή επιχειρηματία που ο ρόλος του ξεπερνά κατά πολύ τα όρια και τις αρμοδιότητες ενός απλού μάνατζερ. Στα δύσκολα -που δεν ήταν λίγα- αποδείχθηκε πραγματικός φίλος, ως «μία ψυχή, σε δύο σώματα». Δεύτερον, στον επιχειρηματία Θανάση Παπαγεωργίου, μέντορα του Νίκου Οικονομόπουλου, ο οποίος τον «έσπρωξε» τόσο όσο παρασκηνιακά . Τρίτον και τέλος... δεν θα αναφερθώ ονομαστικά. Ξέρει ο Μπερδέσης επακριβώς σε ποιον τι αναφέρομαι. 

Υ.Γ 1 : Όλα αυτά βέβαια… με την αξία του και την τρέλα του. Χωρίς ιλουστρασιόν περιγραφές και υπερβολές. 

ΥΓ 2 : Όπως και να το δει κανείς, ανεξάρτητα απ’ τα συναισθήματά σου, είτε τον συμπαθείς , είτε όχι, δεν παύει όμως να τον παραδεχθείς. Γιατί, παρότι ο περήφανος – που είναι Πατρινός – πυγμάχος ξεκίνησε τη διαδρομή ως αουτσάιντερ , έφτασε να κουμαντάρει τη βάρκα . Θέλει κότσια το πράγμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει βαθιά πίστη για να ανοίξετε ένα παράθυρο στο όνειρο σας, να μπορείς ν’ αλλάξεις τη μοίρα σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κι όμως. Τρίτη σερί εβδομάδα …sold out το Fantasia

Από το καλοκαίρι, όταν πρώτοι γράψαμε για το συγκεκριμένο σχήμα, πιστεύαμε ότι θα κάνει την διαφορά. Μάλιστα, τότε δεν ήταν λίγοι εκείνο...